Remco Ekkers
Hoe je een vriendin kunt vinden
(Met dank aan Rilke)
De rivier afvaren, dagen varen
onder de enorme lucht
en langs onmetelijke vlakten
tot ineens een bos oprijst
‘oprijst als de nacht’
boven het stromende water.
Later aanleggen, haar vinden
een boerin in de deuropening
van een verlaten hut.
Haar ontmoeten, vinden.
Zij vertelt over haar leven.
Hoe de rivier voorbijstroomde
en de hut haar woning bleef.
Weer wegvaren en weten:
hier woont een vriendin
voorgoed en sinds altijd.
Remco Ekkers
Hoe je verder moet
Stap opgewekt voort
al weet je niet zeker
waar naar toe. Vooruit
over het glimmende asfalt
tussen de kale bomen
hoofd scheef, wuivend
naar het huis dat al in de mist
is verdwenen en straks vergeten.
Je zet een voet vooruit
en dan een andere.
Je kijkt niet naar de spiegeling
in de plassen, het beeld
van de takken waar je
tussen hangt, pats!
in het water.
Zo kom je verder
weg van was is geweest.
Remco Ekkers
Kijk naar de boom
(Hoe je moet klaarkomen)
Er trekt een rilling
door de boom
alsof elk blaadje trilt
zoals water over stenen gaat
in de zon, stroomt
en weer tot rust komt
tot een nieuwe vloedgolf.
De rilling beweegt de boom
rillend groen, schitterend.
De boom geeft zich over.
De blaadjes volgen één voor één
snel, ze gehoorzamen aan de rilling
in de boom. Soms valt het stil.
Enkele blaadjes rillen nog
