Bijnaam van de bankier/dichter Samuel Rogers (1763- 1855). Rogers is als dichter van Columbus (181o), Jacqueline (1814) en het leerdicht The pleasures of Memory (1792), als snijdend spreker en onvermoeibaar kronikeur van tafelgesprekken een nabestaan lang doodgezwegen. Bij leven was hij al een `somewhat cadaverous appearance’. Toen hij bijvoorbeeld met een bevriende Lord de catacomben van Parijs wilde verlaten, werd hij door een dodelijk verschrikte suppoost teruggestuurd met de woorden:
‘Nee, nee! U hebt het recht niet naar buiten te komen. Ga terug! Ga terug!’
Wij weten dit dankzij Rogers’ ronduit kapitale memoires. Rogers spaarde zichzelf niet, vrienden en kennissen spaarde hij nog minder. Zijn postume Recollections (1859) zijn er het bewijs van hoe het geheugen, zelfs in een lichaam dat in staat van ontbinding verkeert, een levendig beeld kan geven van gedrag en uitspraken, die beslist doodslaan als men ze niet onmiddellijk met de mantel der vergetelheid bedekt. Het is dus maar de vraag of het wel zo verstandig is de nagedachtenis van Samuel Rogers, de ‘Bard of Memory’, nieuw leven in te blazen.
