De Geschiedenis van het heelal valt open
op een boodschap van de aarde-oud
bankpapier, astronomisch waardeloos,
twee vleugels waaraan de vlinder mist,
een blad met waaierende nerven,
vier regels op een kaart.
…Und unvergeßlich bist Du mir…
Afgestempeld in een opgeheven stad,
het schrift in onbruik, evenals de hand,
de boom gekrompen tot een blad
(dat trouwens afgegeven heeft
op een naburige planeet),
en toch onmisbaar supplement
op de Geschiedenis van het heelal.
Verhaal in een verhaal. Vouw het
voorzichtig open, vertrouw
een adelaar met gazen vleugels,
teer manhaftig fabeldier;
begin je te herinneren
wat door een vreemde is vergeten.
…Und unvergeßlich bist Du mir…
(in memoriam Tom Graftdijk)
